Aan het einde van de 18e eeuw houdt een misdadiger de omgeving van Oosterhout in een ijzeren greep. Adriaan van Campen is geboren in Dorst en getrouwd met de Oosterhoutse Maria Loonen. Alleen al zijn reputatie bezorgt de boeren slapeloze nachten. Hij legt brandbrieven weg waarin hij grote sommen geld eist. Als er niet betaald wordt, steekt hij huis en haard in brand. Veel boerderijen in Oosterhout en omgeving branden zo af. Er wordt jacht op hem gemaakt en uiteindelijk wordt hij, na zeventien jaar actief te zijn geweest, in 1787 aangehouden. Zijn executie is zelfs voor 18e eeuwse maatstaven gruwelijk. De autoriteiten gebruiken van Campen om een voorbeeld te stellen tegenover de bevolking. Ten overstaan van een grote menigte wordt hij voor het stadhuis te Breda zodanig geradbraakt, dat al zijn ledematen het begeven. Na deze langdurige marteling wordt hij onthoofd. Zijn rechterhand en hoofd worden op de markt tentoongesteld.