De achteruitgang van de pottenbakkerijen zet door. Hun producten (huishoudelijk aardewerk) worden steeds meer vervangen door spullen van email en zink. Daarom leggen ze zich steeds meer toe op de fabricage van aardewerk rioolbuizen en tegen het eind van de eeuw ook bloempotten. De laatste drie pottenbakkers sloten in 1891 een contract ‘ om oneerlijke concurrentie te voorkomen en knoeierijen tegen te gaan’. Ze maakten afspraken over de prijzen en de manier waarop geleverd moest worden. Het hielp niet: in 1910 waren er nog twee pottenbakkers, in 1919 nog maar een, en in 1935 sloot Sjef van Loon, de laatste pottenbakker, zijn oven.