In de jaren 1804 en 1805 gingen de Houtenaren nog een stap verder in hun wens tot zelfstandigheid. Ze beplantten de tot dan toe kale Houtse Heuvel met bomen en legden er het Schoolpad over aan. Ze deden dat zonder toestemming te vragen aan de eigenaar, de rentmeester van de Domeinen. Die daagde de mannen van Den Hout daarop voor het gerecht. De rechter trof een gunstige regeling voor Den Hout: de omwonenden kregen de heuvel in erfcijns voor de symbolische prijs van dertig stuivers per jaar. De heuvel was dus niet al sinds de Middeleeuwen in bezit van de omwonenden.