Op de grens tussen de Vrachelse Akker en de akkers aan de Hondstraat, de Veekestraat en Molenstraat liggen aan de Pannenhuisstraat nog altijd de restanten van een ‘akkerrandwal’. Dat is een lange smalle reeks opgestoven duinen met eikenboompjes erop. Vermoedelijk is die ontstaan uit een normale akkerwal die door opstuivend zand uitgegroeid is tot een hoge duinrichel. In 1422 wordt deze plek in de archieven een paar keer genoemd. Dan blijkt de scheiding tussen akker en heide ‘schouw’ te heten. In de doorgang zat een hek, het ‘schouwveken’. Vandaag betekent het woord ‘schouwen’ het inspecteren van wegen, wateren en dijken. Hier inspecteerde men de zandwering regelmatig, wat de naam schouw kan verklaren. Immers, het zand moest uit de akker blijven. In Oosterhout had de inspecteur de fraaie titel van ‘zandgraaf’ (vergelijk: dijkgraaf).