Rond 1650 worden op het platteland van Noord-Brabant de meeste kinderen geboren uit een wettig huwelijk. Soms gaat het echter mis: een man ‘bezwangert’ een meisje en gaat er dan vandoor. Dan is het kind onwettig en het meisje zit met de gebakken peren. Nu is er een oude gewoonte. Bij de bevalling van zo’n kind moet de vroedvrouw vragen aan de moeder wie de vader is. De naam die de moeder in ‘barensnood’ noemt, dat is de vader. Zo’n bekentenis geldt voor de rechters als een wettig bewijs. De vroedvrouw moet dat doorgeven aan de schepenbank. De vader wordt dan op het matje geroepen en moet betalen voor het levensonderhoud van het kind.