In 1810 werd Nederland ingelijfd bij het Franse keizerrijk. Franciscus Xaverius Janssens werd burgemeester. Eén jaar eerder was Janssens ook al benoemd tot wethouder. Janssens sprak uitstekend Frans en Latijn. In 1814, na de val van Napoleon, werd hij ontslagen en vervangen door J.S. Hallungius. Hij was een belangrijk man in zijn tijd. Hij was een academisch gevormd geneesheer, die in Leuven had gestudeerd, in Leiden was gepromoveerd en in Oosterhout zijn beroep uitoefende. Hij was een groot voorstander van de moderne geneeskunde. Hij was kerkmeester bij de Sint-Jansparochie, speelde een grote rol bij de teruggave van de kerk en de verwikkelingen tussen kerkbestuur en gemeentebestuur daarna. Vanaf 1815 was hij ook curator van de Latijnsche school. Hij overleed 18 juni 1836 op 63-jarige leeftijd.