In 1900 zijn er nog 407 potstallen in gebruik, praktisch iedere boer had er een. In 1940 waren die verdwenen en vervangen door de veel hygiënischer grupstal. Daar lagen de koeien niet langer meer op en in hun eigen mest, maar stonden ze keurig vastgezet aan palen, terwijl de mest in een goot werd opgevangen en regelmatig verwijderd. Koeien konden vanaf die tijd ook langer en meer in de wei blijven staan, omdat het opvangen van de mest, vanwege de beschikbaarheid van kunstmest, niet langer hoogstnoodzakelijk was. De grotere hygiëne in de stal en bij het melken, de betere voeding en de betere geneeskundige verzorging zorgden ervoor dat epidemieën onder het vee haast niet meer voorkwamen en dat in de veestapel ook de rundertuberculose langzaam begon te verdwijnen. Daardoor raakten ook minder mensen geïnfecteerd door het drinken van melk van besmette dieren.