In zijn nieuwjaarsrede van januari 1952 blikt burgemeester Van Oers terug op 1951. Hij vreest dat de Oosterhouters te materialistisch zijn geworden en hij constateert een ‘vervlakking’, een ‘laksheid’ en zelfs ‘het negeren van de kerk’, vooral bij jongeren. De man die de industrie naar Oosterhout haalde, is er van overtuigd dat er iets ontbreekt: ‘Alle Oosterhoutse ingezetenen wil ik er op wijzen, dat het fout is onze kracht op de eerste plaats in de industrialisatie te zoeken. Alleen als wij op cultureel terrein iets betekenen, zullen wij de indruk kunnen waarmaken een gezonde en levenskrachtige gemeente te zijn’.