Tussen 1837 en 1862 was Franciscus Brouwers proost op Sint-Catharinadal. Op den duur bleek dat geen gelukkige keuze. Hij stond bekend als een vroom, degelijk en streng priester. Hij versterkte de clausuur, en in zijn ijver om de zusters tot boetedoening en versterving aan te zetten, liet hij ze steeds strenger vasten. Op den duur kregen ze nog maar een maaltijd per dag en mochten ze nog maar een keer per dag drinken. Zelfs de veestapel moest meevasten. Uiteindelijk kon hij niet gehandhaafd worden omdat hij geestelijk steeds meer in de war raakte. Op bevel van Rome is hij in 1862 door mgr. Zwijsen afgezet. Hij werd opgevolgd door proost Martens, die het kloosterleven normaliseerde.