Rond 1849 had ongeveer 40% van de Oosterhoutse gezinnen een eigen zelfstandige woonruimte. De rest woonde met twee of meer gezinnen in één woning. Rond 1900 beschikt nagenoeg ieder gezin over een eigen woonruimte. Inwoning kwam praktisch niet meer voor. De snelle groei ging wel ten koste van de kwaliteit: er werden veel kleine huisjes gebouwd van povere kwaliteit. Ze hadden doorgaans twee of drie vertrekken op de begane grond met daarin een of meer bedsteden, en een open zolder onder een onbeschoten kap. Vooral op de Voorhei en in het Bosch werden veel van zulke huisjes gebouwd.