In de jaren zeventig worden vele (monumentale) panden afgebroken om de ‘vooruitgang’ en modernisering ruim baan te verlenen. Niet iedereen is daar gelukkig mee. Wethouder van volkshuisvesting, verkeer en grondzaken Piet Willemsen verdient er een bijnaam mee, die hem niet echt lijkt te deren. In elk geval flirt hij op een bijeenkomst van Brabants Heem, de overkoepelende organisatie van heemkundekringen, met die bijnaam, door hem zelf openlijk te noemen: ‘Piet de Sloper’. ‘De reden waarom lijkt me niet zo moeilijk’ aldus Willemsen, maar ‘In dit gezelschap, ik realiseer me dat, zeker geen eretitel’.