Voor mensen met een psychose of hallucinaties zijn er in 1660 nog maar nauwelijks voorzieningen. Wanneer de razernij toeslaat en de patiënt gevaarlijk wordt voor zichzelf of zijn omgeving wordt hij opgesloten of vastgebonden. Zo verklaart de Oosterhoutse chirurgijn Martin Macaigne dat Jacob Lemmens na het opstellen van zijn testament helemaal ontspoord is. De razernij is zo hevig dat hij op zijn bed moet worden vastgebonden. Hij heeft de man steeds onder behandeling gehad, maar hij is tot aan zijn dood niet meer bij zinnen gekomen. De verklaring betekent dat het testament geldig is, want pas na het uitspreken van de laatste wil sloeg de waanzin toe. Een ‘zinneloze’ kan geen geldig testament maken.