In 1707 probeerden de katholieken het nog een keer en ditmaal met succes. Wel komen de predikant en de kerkenraad weer in het geweer. De oude ergernissen worden breed uitgemeten. Het bestuur van de vrijheid, dat in 1707 grotendeels uit gereformeerden bestaat, heeft echter geen bezwaar tegen het katholieke plan! De Domeinraad velde een salomonsoordeel: er mag wel een nieuw gebouw komen maar op een andere, onopvallende plaats en het moet een schuur zijn, dus geen baksteen. De nieuwe locatie is een doodlopende straat waarover bijna geen verkeer gaat en die met een draaiboom wordt afgesloten. En zo komt er een nieuwe, grotere kerkschuur met in 1712 twee altaren, terwijl een derde altaar in aanbouw is. Pastoor Verhaeren mag dus tevreden zijn.