In 1813 leefde Machieltje van den Bliek, een oud mannetje, alleen in zijn huisje aan de Leeuwenstraat. Machieltje werd door een dolle hond gebeten en begon tekenen van hondsdolheid te vertonen. Omdat daar geen medicijnen voor bestonden, had de oude man nauwelijks overlevingskansen. De hele buurt raakte door het gebeuren in paniek. Uit pure angst hebben de buren toen Machieltje in zijn eigen bed gesmoord. Ze hebben alle beddengoed op hem gelegd en zijn daar met zijn allen bovenop gaan zitten, tot Machieltje dood was.