Iedere boer die het zich kon permitteren, kocht mest bij. Maar er was te weinig mest voor iedereen. Daarom werd ook mest ingevoerd. Guano was droge, geconcentreerde vogelmest die uit Zuid-Amerika. Natuurlijk was die mest veel duurder dan stal- of straatmest. In 1868 probeerde men daarom in Oosterhout om guano na te maken met een mengsel van secreetmest, vitrioolo (zwavelzuur) en kalk. Het mengsel voldeed niet; daarom werd het experiment niet herhaald. In 1875 worden in Oosterhout voor het eerst kleine partijtjes guano en chilisalpeter ingevoerd: vogelmest uit (zuid) Amerika. Dat blijft bij kleine partijtjes.